donderdag 3 juli 2008

Smerige klusjes en schone handen

Je valt in dit land tegenwoordig werkelijk van de ene verbazing in de andere. Je bent nog niet bekomen van de affaires Nekschot, Hoeiboei en GeenStijl of een Nederlands kamerlid wordt in het buitenland aangeklaagd door een groepje fundamentalisten voor iets wat in ons eigen land niet eens strafbaar is. Kan het eigenlijk nog gekker?

Natuurlijk kan het nog gekker. Dit is Nederland, anno 2008, hier kun je zo langzamerhand alles verwachten. Ook dat onze overheid blijkbaar kalmpjes accepteert dat zulke dingen nu eenmaal kunnen gebeuren, en dat je daar niet al teveel drukte over moet maken. All in a day’s work, shit happens, iets in die trant.
‘Buitenlandse Zaken schrijft bij elk buitenlands bezoek een analyse te zullen maken van het risico van aanhouding. Bij twijfel zal een schriftelijke garantie worden gevraagd dat de Nederlandse parlementariër niet wordt aangehouden.’

En dat is het dan??? Dat is alle actie die een parlementariër (en dus ook iedere Nederlandse burger, denk daar even goed aan!) tegenwoordig kan verwachten als hij, nota bene op eigen bodem, gebruik maakt van zijn recht op vrijheid van meningsuiting? Als ik Wilders was, zou ik me daar niet erg veel veiliger door voelen. Voor je het weet ben je gekidnapt, en ja, wie is dan verantwoordelijk? En terwijl iedereen zijn handen in onschuld wast, sta je met je schriftelijke garantie in de hand ergens in Verweggistan voor een woest bebaarde rechter die je woorden en daden even aan de sharia gaat toetsen. En intussen de beul zijn kromzwaard alvast laat slijpen.

Natuurlijk hoort de overheid hier heel anders op te treden. Zoals Afshan Elian in zijn column in Elsevier ook heel goed opmerkt is dit een regelrechte aanval op de soevereiniteit van ons land. En dan gaat onze Minister van Buitenlandse Zaken briefjes vragen? Natuurlijk had de Jordaanse ambassadeur allang op het matje geroepen moeten worden, en natuurlijk had hem duidelijk moeten worden gemaakt dat hij desnoods uitgewezen zal worden als deze belachelijke actie niet onmiddellijk wordt gestopt. Waarom reageert de regering zo lauw?

Je zou bijna de indruk krijgen dat onze regering het zo wel best vindt. Eigen schuld, dikke bult, had hij Fitna maar niet moeten maken. Iets dergelijks. Vinden onze roergangers, nu een Nederlandse rechter heeft bepaald dat Wilders hier niet kan worden vervolgd, dat het best handig zou zijn als de Jordaniërs het vuile werk opknappen? Denken ze dat het ook lekker intimiderend werkt voor de rest van die lastige bloggers en cartoonisten die maar niet in het links-christelijke gareel willen lopen? Wat is het volgende hoofdstuk in deze dieptrieste vertoning? Dat straks het MDI over de rest van de hardnekkige dwarsliggers even contact opneemt met The Messenger of Allah Unites Us? Die willen allicht nog wel een paar aanklachten in elkaar draaien.

Misschien moeten we de Nederlandse wapenspreuk Ik zal handhaven zo langzamerhand maar inruilen voor Wij onderwerpen ons. En dat rood en blauw kan ook wel uit de vlag.